Van de week is Harry Mulisch overleden. Fantastische schrijver met ook hele duidelijke opvattingen over van alles en nog wat. Wat dat betreft nog echt een schrijver oude stijl. Iemand die niet alleen boeken schrijft, maar ook meningen heeft over de wereld om hem heen. Meningen die ertoe doen moet ik er wel snel bijzeggen, want tegenwoordig hebben zeer veel mensen een mening, maar deze is vaak -vind ik- weinig doordacht en doet er dan ook weinig toe.
De Romeinse senator Cato (de oudere) zei al: "Vermijd woordenwisselingen met kletskousen. Elk kreeg een tong, een enkeling verstand.". Een waar woord.
Harry Mulisch heeft ook een interessante mening over het verschil tussen lectuur en literatuur. Volgens hem is het kenmerkende verschil dat je bij lectuur iets leert over de wereld en bij literatuur over jezelf.
Je kunt bijvoorbeeld een verhaal lezen over een groot onrecht en dan bij jezelf nagaan hoe jij je zou gedragen in die situatie. Of een boek over een moordenaar, een passioneel liefdesverhaal , een psychologische thriller en ga zo maar door. Het kan natuurlijk overal over gaan.
Het is een uitspraak om eens over na te denken. Volgens mij zit er wel wat in.
Van welk boek of verhaal heb jij onlangs iets geleerd over jezelf?
